równik

Polish

Etymology

From równy +‎ -ik. Calque of Medieval Latin aequātor.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈruv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uvɲik
• Syllabification: rów‧nik

Noun

równik m inan

1. equator

Declension

Declension of równik

	singular	plural
nominative	równik	równiki
genitive	równika	równików
dative	równikowi	równikom
accusative	równik	równiki
instrumental	równikiem	równikami
locative	równiku	równikach
vocative	równiku	równiki

Derived terms

• Gwinea Równikowa
• równikowy

 

Further reading

• równik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• równik in Polish dictionaries at PWN