równoleżnik

Polish

Etymology

From równy +‎ -o- +‎ leżeć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruv.nɔˈlɛʐ.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛʐɲik
• Syllabification: rów‧no‧leż‧nik

Noun

równoleżnik m inan

1. parallel, circle of latitude

Declension

Declension of równoleżnik

	singular	plural
nominative	równoleżnik	równoleżniki
genitive	równoleżnika	równoleżników
dative	równoleżnikowi	równoleżnikom
accusative	równoleżnik	równoleżniki
instrumental	równoleżnikiem	równoleżnikami
locative	równoleżniku	równoleżnikach
vocative	równoleżniku	równoleżniki

Further reading

• równoleżnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• równoleżnik in Polish dictionaries at PWN