równoważnik

Polish

Etymology

From równowaga +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ruv.nɔˈvaʐ.ɲik/
• Rhymes: -aʐɲik
• Syllabification: rów‧no‧waż‧nik

Noun

równoważnik m inan

1. equivalent

Declension

Declension of równoważnik

	singular	plural
nominative	równoważnik	równoważniki
genitive	równoważnika	równoważników
dative	równoważnikowi	równoważnikom
accusative	równoważnik	równoważniki
instrumental	równoważnikiem	równoważnikami
locative	równoważniku	równoważnikach
vocative	równoważniku	równoważniki

Further reading

• równoważnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• równoważnik in Polish dictionaries at PWN