równoznacznik
Polish edit
Etymology edit
From równoznaczny + -ik. Calque of French équivalent and German Äquivalent.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
równoznacznik m inan
- (semantics) synonym
- Synonyms: bliskoznacznik, synonim
- (colloquial) equivalent (something similar to another thing)
- Synonyms: ekwiwalent, równowartość
Declension edit
Declension of równoznacznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | równoznacznik | równoznaczniki |
| genitive | równoznacznika | równoznaczników |
| dative | równoznacznikowi | równoznacznikom |
| accusative | równoznacznik | równoznaczniki |
| instrumental | równoznacznikiem | równoznacznikami |
| locative | równoznaczniku | równoznacznikach |
| vocative | równoznaczniku | równoznaczniki |
References edit
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “równoznacznik”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
Further reading edit
- równoznacznik in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “równoznacznik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[1]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “równoznacznik”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 748
- równoznacznik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego