rąbnięty

Polish

Etymology

From rąbnąć +‎ -ty.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔmˈbɲɛn.tɨ/
• Rhymes: -ɛntɨ
• Syllabification: rąb‧nię‧ty

Adjective

rąbnięty (comparative bardziej rąbnięty, superlative najbardziej rąbnięty, no derived adverb)

1. (colloquial) batty, bonkers, wacko, wacky

   Synonyms: jebnięty, kopnięty, niespełna rozumu, pieprznięty, pierdolnięty, porąbany, puknięty, stuknięty, szurnięty, walnięty

Declension

Declension of rąbnięty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rąbnięty		rąbnięta	rąbnięte	rąbnięci	rąbnięte
genitive	rąbniętego		rąbniętej	rąbniętego	rąbniętych
dative	rąbniętemu		rąbniętej	rąbniętemu	rąbniętym
accusative	rąbniętego	rąbnięty	rąbniętą	rąbnięte	rąbniętych	rąbnięte
instrumental	rąbniętym		rąbniętą	rąbniętym	rąbniętymi
locative	rąbniętym		rąbniętej	rąbniętym	rąbniętych

Related terms

verbs

• rąbać
• rąbnąć

 

Participle

rąbnięty (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of rąbnąć

Further reading

• rąbnięty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rąbnięty in Polish dictionaries at PWN