rączka

See also: raczka, Raczka, and rączką

Polish

Etymology

From ręka +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔnt͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡ʂka
• Syllabification: rącz‧ka

Noun

rączka f

1. diminutive of ręka
2. handle (part of an object which is held in the hand)

   Synonyms: rękojeść, trzonek, uchwyt

3. (topology) handle

Declension

Declension of rączka

	singular	plural
nominative	rączka	rączki
genitive	rączki	rączek
dative	rączce	rączkom
accusative	rączkę	rączki
instrumental	rączką	rączkami
locative	rączce	rączkach
vocative	rączko	rączki

Further reading

• rączka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rączka in Polish dictionaries at PWN