rękoczyn
Polish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editrękoczyn m inan
- (literary) brawl, fisticuffs, fight
Declension
editDeclension of rękoczyn
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rękoczyn | rękoczyny |
genitive | rękoczynu | rękoczynów |
dative | rękoczynowi | rękoczynom |
accusative | rękoczyn | rękoczyny |
instrumental | rękoczynem | rękoczynami |
locative | rękoczynie | rękoczynach |
vocative | rękoczynie | rękoczyny |