rękodzielniczka

Polish

Etymology

From rękodzielnik +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛŋ.kɔ.d͡ʑɛlˈɲit͡ʂ.ka/
• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: rę‧ko‧dziel‧nicz‧ka

Noun

rękodzielniczka f (male equivalent rękodzielnik)

1. handicraftswoman

Declension

Declension of rękodzielniczka

	singular	plural
nominative	rękodzielniczka	rękodzielniczki
genitive	rękodzielniczki	rękodzielniczek
dative	rękodzielniczce	rękodzielniczkom
accusative	rękodzielniczkę	rękodzielniczki
instrumental	rękodzielniczką	rękodzielniczkami
locative	rękodzielniczce	rękodzielniczkach
vocative	rękodzielniczko	rękodzielniczki

Further reading

• rękodzielniczka in Polish dictionaries at PWN