rabinat
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
rabinat m inan
Declension edit
Declension of rabinat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rabinat | rabinaty |
genitive | rabinatu | rabinatów |
dative | rabinatowi | rabinatom |
accusative | rabinat | rabinaty |
instrumental | rabinatem | rabinatami |
locative | rabinacie | rabinatach |
vocative | rabinacie | rabinaty |
Related terms edit
adjectives
nouns
Further reading edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French rabbinat. By surface analysis, rabin + -at.
Noun edit
rabinat n (uncountable)
Declension edit
Declension of rabinat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) rabinat | rabinatul | (niște) rabinate | rabinatele |
genitive/dative | (unui) rabinat | rabinatului | (unor) rabinate | rabinatelor |
vocative | rabinatule | rabinatelor |