rabownik

Polish

Etymology

From rabować +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /raˈbɔv.ɲik/
• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: ra‧bow‧nik

Noun

rabownik m pers

1. (dated) robber

   Synonyms: see Thesaurus:złodziej

Declension

Declension of rabownik

	singular	plural
nominative	rabownik	rabownicy/rabowniki (deprecative)
genitive	rabownika	rabowników
dative	rabownikowi	rabownikom
accusative	rabownika	rabowników
instrumental	rabownikiem	rabownikami
locative	rabowniku	rabownikach
vocative	rabowniku	rabownicy

Derived terms

adjective

• rabowniczy

 

Related terms

nouns

• rabunek
• rabuś

 

verbs

• rabować
• zrabować

 

Further reading

• rabownik in Polish dictionaries at PWN