radca

Polish

Etymology

From radzić +‎ -ca.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrat.t͡sa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -att͡sa
• Syllabification: rad‧ca

Noun

radca m pers (feminine radczyni)

1. counselor, minister (official responsible for a certain department)
2. counselor, attorney

Declension

Declension of radca

	singular	plural
nominative	radca	radcowie/radcy
genitive	radcy	radców
dative	radcy	radcom
accusative	radcę	radców
instrumental	radcą	radcami
locative	radcy	radcach
vocative	radco	radcowie/radcy

Further reading

• radca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• radca in Polish dictionaries at PWN