ranglijst

Dutch

Etymology

Compound of rang (“rank”) +‎ lijst (“list”). Compare German Rangliste.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɑŋˌlɛi̯st/
• Rhymes: -ɛi̯st

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: rang‧lijst

Noun

ranglijst f (plural ranglijsten, diminutive ranglijstje n)

1. a ranking in the form of a list

Related terms

• erelijst f
• loonlijst f
• rangorde f
• rangschikking f