Finnish edit

Noun edit

ravan

  1. genitive singular of rapa

Anagrams edit

Old Dutch edit

Etymology edit

From Proto-West Germanic *hrabn.

Noun edit

ravan m

  1. raven

Inflection edit

This noun needs an inflection-table template.

Descendants edit

  • Middle Dutch: rāven

Further reading edit

Serbo-Croatian edit

Etymology 1 edit

Inherited from Proto-Slavic *orvьnъ (Old Church Slavonic равьнъ (ravĭnŭ), Russian ро́вный (róvnyj)).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /rǎːʋan/
  • Hyphenation: ra‧van

Adjective edit

rávan (definite rȃvnī, Cyrillic spelling ра́ван)

  1. straight, right
  2. upright
  3. level
  4. tantamount
Declension edit
Derived terms edit

Etymology 2 edit

From rávan.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /râːʋan/
  • Hyphenation: ra‧van

Noun edit

rȃvan f (Cyrillic spelling ра̑ван)

  1. plane
  2. plain
Declension edit
Derived terms edit

References edit

  • ravan” in Hrvatski jezični portal
  • ravan” in Hrvatski jezični portal