See also: récidiva

Catalan

edit

Etymology 1

edit

Learned borrowing from Latin recidīva, feminine of recidīvus.

Pronunciation

edit

Noun

edit

recidiva f (plural recidives)

  1. reoccurrence
    Synonym: reincidència
  2. (medicine) relapse
    Synonym: recaiguda
Derived terms
edit

Further reading

edit

Etymology 2

edit

Verb

edit

recidiva

  1. inflection of recidivar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Czech

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

recidiva f

  1. relapse, recurring (of a disease or crime)

Declension

edit

Derived terms

edit

Interlingua

edit

Noun

edit

recidiva (plural recidivas)

  1. relapse, recidivism

Italian

edit

Etymology 1

edit

Feminine form of recidivo.

Adjective

edit

recidiva

  1. feminine singular of recidivo

Noun

edit

recidiva f (plural recidive)

  1. female equivalent of recidivo
  2. recidivism
    Synonym: recidività
  3. relapse

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

recidiva

  1. inflection of recidivare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Anagrams

edit

Latin

edit

Pronunciation

edit

Adjective

edit

recidīva

  1. inflection of recidīvus:
    1. nominative/vocative feminine singular
    2. nominative/accusative/vocative neuter plural

Adjective

edit

recidīvā

  1. ablative feminine singular of recidīvus

References

edit

Romanian

edit

Etymology

edit

Borrowed from French récidiver.

Verb

edit

a recidiva (third-person singular present recidivează, past participle recidivat) 1st conj.

  1. (intransitive) to reoffend, to recidivate

Conjugation

edit

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (Spain) /reθiˈdiba/ [re.θiˈð̞i.β̞a]
  • IPA(key): (Latin America, Philippines) /resiˈdiba/ [re.siˈð̞i.β̞a]
  • Rhymes: -iba
  • Syllabification: re‧ci‧di‧va

Noun

edit

recidiva f (plural recidivas)

  1. relapse

Further reading

edit