rimputus
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
rimputus
- ring, strum, twang (like a sound that comes out of certain instruments)
- playing an instrument that makes such a sound
Declension edit
Inflection of rimputus (Kotus type 39/vastaus, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | rimputus | rimputukset | ||
genitive | rimputuksen | rimputusten rimputuksien | ||
partitive | rimputusta | rimputuksia | ||
illative | rimputukseen | rimputuksiin | ||
singular | plural | |||
nominative | rimputus | rimputukset | ||
accusative | nom. | rimputus | rimputukset | |
gen. | rimputuksen | |||
genitive | rimputuksen | rimputusten rimputuksien | ||
partitive | rimputusta | rimputuksia | ||
inessive | rimputuksessa | rimputuksissa | ||
elative | rimputuksesta | rimputuksista | ||
illative | rimputukseen | rimputuksiin | ||
adessive | rimputuksella | rimputuksilla | ||
ablative | rimputukselta | rimputuksilta | ||
allative | rimputukselle | rimputuksille | ||
essive | rimputuksena | rimputuksina | ||
translative | rimputukseksi | rimputuksiksi | ||
abessive | rimputuksetta | rimputuksitta | ||
instructive | — | rimputuksin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading edit
- “rimputus”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03