Ingrian

edit

Etymology

edit

From rinnoittaa (to compare) +‎ -us.

Pronunciation

edit

Noun

edit

rinnoitus

  1. comparison
    • 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 72:
      Partitiva näyttää rinnoitusta, näyttää sitä predmettaa, kuhu rinnoitettaa toista predmettaa.
      The partitive denotes a comparison, it denotes its object, to which a different object is compared.

Declension

edit
Declension of rinnoitus (type 2/petos, no gradation)
singular plural
nominative rinnoitus rinnoitukset
genitive rinnoituksen rinnoituksiin
partitive rinnoitusta, rinnoitust rinnoituksia
illative rinnoituksee rinnoituksii
inessive rinnoituksees rinnoituksiis
elative rinnoituksest rinnoituksist
allative rinnoitukselle rinnoituksille
adessive rinnoitukseel rinnoituksiil
ablative rinnoitukselt rinnoituksilt
translative rinnoitukseks rinnoituksiks
essive rinnoituksenna, rinnoitukseen rinnoituksinna, rinnoituksiin
exessive1) rinnoituksent rinnoituksint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Derived terms

edit