Catalan

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Verb

edit

rotin

  1. inflection of rotar (to belch):
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative

Etymology 2

edit

Verb

edit

rotin

  1. inflection of rotar (to rotate, to turn):
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative

Faroese

edit

Etymology

edit

From Old Norse rotinn.

Adjective

edit

rotin (comparative rotnari, superlative rotnastur)

  1. rotten

Declension

edit
rotin a26
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) rotin rotin rotið
Accusative (hvønnfall) rotnan rotna
Dative (hvørjumfall) rotnum rotnari rotnum
Genitive (hvørsfall) (rotins) (rotnar) (rotins)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) rotnir rotnar rotin
Accusative (hvønnfall) rotnar
Dative (hvørjumfall) rotnum
Genitive (hvørsfall) (rotna)

Finnish

edit

Etymology 1

edit

Noun

edit

rotin

  1. instructive plural of rotta

Etymology 2

edit

Noun

edit

rotin

  1. genitive singular of roti

Anagrams

edit

French

edit

Etymology

edit

From Malay rotan.

Pronunciation

edit

Noun

edit

rotin m (plural rotins)

  1. rattan

Descendants

edit
  • Portuguese: rotim

Further reading

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Adjective

edit

rotin (masculine rotin, feminine roti, neuter roti)

  1. (pre-1917) alternative form of roten