rozgałęzienie

Polish

Etymology

From rozgałęzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.ɡa.wɛɲˈʑɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: roz‧ga‧łę‧zie‧nie

Noun

rozgałęzienie n

1. verbal noun of rozgałęzić
2. (botany) ramification
3. branch, offshoot (part that divides like the branch of a tree)
4. (colloquial) fork (place where something divides into branches)

Declension

Declension of rozgałęzienie

	singular	plural
nominative	rozgałęzienie	rozgałęzienia
genitive	rozgałęzienia	rozgałęzień
dative	rozgałęzieniu	rozgałęzieniom
accusative	rozgałęzienie	rozgałęzienia
instrumental	rozgałęzieniem	rozgałęzieniami
locative	rozgałęzieniu	rozgałęzieniach
vocative	rozgałęzienie	rozgałęzienia

Further reading

• rozgałęzienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozgałęzienie in Polish dictionaries at PWN