rozpłodnik

Polish

Etymology

From rozpłód +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpwɔd.ɲik/
• Rhymes: -ɔdɲik
• Syllabification: roz‧płod‧nik

Noun

rozpłodnik m animal

1. sire, stud (male animal used for breeding)

   Synonym: reproduktor

Declension

Declension of rozpłodnik

	singular	plural
nominative	rozpłodnik	rozpłodniki
genitive	rozpłodnika	rozpłodników
dative	rozpłodnikowi	rozpłodnikom
accusative	rozpłodnika	rozpłodniki
instrumental	rozpłodnikiem	rozpłodnikami
locative	rozpłodniku	rozpłodnikach
vocative	rozpłodniku	rozpłodniki

Further reading

• rozpłodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpłodnik in Polish dictionaries at PWN