ruimtetuig

Afrikaans

Etymology

Compound of ruimte +‎ tuig. Compare Dutch ruimtetuig.

Noun

ruimtetuig (plural ruimtetuie)

1. spacecraft, spaceship

Dutch

Etymology

Compound of ruimte +‎ tuig. Compare Afrikaans ruimtetuig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrœy̯m.təˌtœy̯x/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ruim‧te‧tuig

Noun

ruimtetuig n (plural ruimtetuigen, diminutive ruimtetuigje n)

1. A spacecraft, vehicle traveling through space. [from 1950s]

See also

• ruimteschip