rusticatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of rūsticor
Participle edit
rūsticātus (feminine rūsticāta, neuter rūsticātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | rūsticātus | rūsticāta | rūsticātum | rūsticātī | rūsticātae | rūsticāta | |
Genitive | rūsticātī | rūsticātae | rūsticātī | rūsticātōrum | rūsticātārum | rūsticātōrum | |
Dative | rūsticātō | rūsticātō | rūsticātīs | ||||
Accusative | rūsticātum | rūsticātam | rūsticātum | rūsticātōs | rūsticātās | rūsticāta | |
Ablative | rūsticātō | rūsticātā | rūsticātō | rūsticātīs | |||
Vocative | rūsticāte | rūsticāta | rūsticātum | rūsticātī | rūsticātae | rūsticāta |