rycerzyk

Polish

Etymology

From rycerz +‎ -yk.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɘˈt͡sɛʐɘk/
• Rhymes: -ɛʐɘk
• Syllabification: ry‧ce‧rzyk

Noun

rycerzyk m pers

1. (historical) diminutive of rycerz
2. (colloquial, ironic) brave, valiant persom

Declension

Declension of rycerzyk

	singular	plural
nominative	rycerzyk	rycerzyki
genitive	rycerzyka	rycerzyków
dative	rycerzykowi	rycerzykom
accusative	rycerzyka	rycerzyków
instrumental	rycerzykiem	rycerzykami
locative	rycerzyku	rycerzykach
vocative	rycerzyku	rycerzyki

Noun

rycerzyk m animal

1. any fungus of the genus Tricholomopsis

Declension

Declension of rycerzyk

	singular	plural
nominative	rycerzyk	rycerzyki
genitive	rycerzyka	rycerzyków
dative	rycerzykowi	rycerzykom
accusative	rycerzyka	rycerzyki
instrumental	rycerzykiem	rycerzykami
locative	rycerzyku	rycerzykach
vocative	rycerzyku	rycerzyki

Further reading

• rycerzyk in Polish dictionaries at PWN