rzemienny

Polish

Etymology

From rzemień +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛˈmjɛn.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnnɨ
• Syllabification: rze‧mien‧ny

Adjective

rzemienny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) babiche, lash, rawhide, thong (strap made of thick leather used to bind something)

   Synonyms: skórkowy, skórzany

Declension

Declension of rzemienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rzemienny		rzemienna	rzemienne	rzemienni	rzemienne
genitive	rzemiennego		rzemiennej	rzemiennego	rzemiennych
dative	rzemiennemu		rzemiennej	rzemiennemu	rzemiennym
accusative	rzemiennego	rzemienny	rzemienną	rzemienne	rzemiennych	rzemienne
instrumental	rzemiennym		rzemienną	rzemiennym	rzemiennymi
locative	rzemiennym		rzemiennej	rzemiennym	rzemiennych

Related terms

adjectives

• rzemienicowy
• rzemykowy

 

nouns

• rzemienica
• rzemieniec
• rzemień
• rzemyczek
• rzemyk

 

Further reading

• rzemienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzemienny in Polish dictionaries at PWN