Old Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Proto-Slavic *sǫmьněti. By surface analysis, są- +‎ mnieć.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /sɑ̃mɲɛt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /sɑ̃mɲɛt͡ɕ/

Verb

edit

sąmnieć impf

  1. (reflexive with się) to have doubts, to resist
    Synonyms: sprzeciwiać się, wątpić
    • 1874-1891 [1449], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXV, page 165:
      Przez szemranyą, nye szamnyvcz sze (hospitales invicem sine murmuratione I Pet 4, 9)
      [Przez szemrania, nie sąmniąc sie (hospitales invicem sine murmuratione I Pet 4, 9)]
  2. (reflexive with się, attested in Lesser Poland) to be afraid, to fear
    Synonyms: bojeć się, lękać się
    • 1874-1891 [1448], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[4], [5], [6], volume XXIV, Częstochowa, page 353:
      Sząmnalyessz szą verebaris
      [Sąmniałeś się verebaris]
  3. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
    1. (reflexive with się) to be ashamed, to regret
      Synonyms: kajać się, lutować się, sromać się, stydać
      • 1878-1889 [XV p. post.], Archiwum Komisji Historycznej[7], volume VI, page 445:
        *Ktheriszczye vszythek ymyeli w thasylsy sz nych, sz ychsze nynye samnycze sza quem ergo factum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis
        [*Kteryście użytek imieli w ty czasy z nich, z ichże ninie sąmnicie się quem ergo factum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis]

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “sąmnieć się”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN