samiec

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *samьcь. By surface analysis, sam +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsa.mjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -amjɛt͡s
• Syllabification: sa‧miec

Noun

samiec m animal (diminutive samczyk)

1. male (animal of masculine gender)

   Antonym: samica

Declension

Declension of samiec

	singular	plural
nominative	samiec	samce
genitive	samca	samców
dative	samcowi	samcom
accusative	samca	samce
instrumental	samcem	samcami
locative	samcu	samcach
vocative	samcu	samce

Derived terms

noun

• samiec alfa

 

Related terms

adjective

• samczy

 

noun

• samczość

 

Noun

samiec m pers

1. (derogatory) male (person)

Declension

Declension of samiec

	singular	plural
nominative	samiec	samce
genitive	samca	samców
dative	samcowi	samcom
accusative	samca	samców
instrumental	samcem	samcami
locative	samcu	samcach
vocative	samcu/samcze	samce

Further reading

• samiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samiec in Polish dictionaries at PWN