Latin edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

satis (ample, sufficient) +‎

Verb edit

satiō (present infinitive satiāre, perfect active satiāvī, supine satiātum); first conjugation

  1. to satisfy
  2. to sate, satiate
  3. to saturate, impregnate (fill to satiety)
  4. to glut, cloy
Conjugation edit
   Conjugation of satiō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present satiō satiās satiat satiāmus satiātis satiant
imperfect satiābam satiābās satiābat satiābāmus satiābātis satiābant
future satiābō satiābis satiābit satiābimus satiābitis satiābunt
perfect satiāvī satiāvistī satiāvit satiāvimus satiāvistis satiāvērunt,
satiāvēre
pluperfect satiāveram satiāverās satiāverat satiāverāmus satiāverātis satiāverant
future perfect satiāverō satiāveris satiāverit satiāverimus satiāveritis satiāverint
passive present satior satiāris,
satiāre
satiātur satiāmur satiāminī satiantur
imperfect satiābar satiābāris,
satiābāre
satiābātur satiābāmur satiābāminī satiābantur
future satiābor satiāberis,
satiābere
satiābitur satiābimur satiābiminī satiābuntur
perfect satiātus + present active indicative of sum
pluperfect satiātus + imperfect active indicative of sum
future perfect satiātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present satiem satiēs satiet satiēmus satiētis satient
imperfect satiārem satiārēs satiāret satiārēmus satiārētis satiārent
perfect satiāverim satiāverīs satiāverit satiāverīmus satiāverītis satiāverint
pluperfect satiāvissem satiāvissēs satiāvisset satiāvissēmus satiāvissētis satiāvissent
passive present satier satiēris,
satiēre
satiētur satiēmur satiēminī satientur
imperfect satiārer satiārēris,
satiārēre
satiārētur satiārēmur satiārēminī satiārentur
perfect satiātus + present active subjunctive of sum
pluperfect satiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present satiā satiāte
future satiātō satiātō satiātōte satiantō
passive present satiāre satiāminī
future satiātor satiātor satiantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives satiāre satiāvisse satiātūrum esse satiārī satiātum esse satiātum īrī
participles satiāns satiātūrus satiātus satiandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
satiandī satiandō satiandum satiandō satiātum satiātū
Related terms edit
Descendants edit

Etymology 2 edit

From serō +‎ -tiō.

Noun edit

satiō f (genitive satiōnis); third declension

  1. sowing, planting
  2. sowing time
Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative satiō satiōnēs
Genitive satiōnis satiōnum
Dative satiōnī satiōnibus
Accusative satiōnem satiōnēs
Ablative satiōne satiōnibus
Vocative satiō satiōnēs
Related terms edit
Descendants edit

References edit

  • satio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • satio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • satio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • satio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to satisfy one's desires: cupiditates explere, satiare