sattuma

FinnishEdit

EtymologyEdit

sattua +‎ -ma

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈsɑtːumɑ/, [ˈs̠ɑt̪ːumɑ]
  • Rhymes: -ɑtːumɑ
  • Syllabification(key): sat‧tu‧ma

NounEdit

sattuma

  1. chance, coincidence, happenstance
  2. (informal) piece of something solid in something liquid, such as in a soup or sauce

DeclensionEdit

Inflection of sattuma (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative sattuma sattumat
genitive sattuman sattumien
partitive sattumaa sattumia
illative sattumaan sattumiin
singular plural
nominative sattuma sattumat
accusative nom. sattuma sattumat
gen. sattuman
genitive sattuman sattumien
sattumainrare
partitive sattumaa sattumia
inessive sattumassa sattumissa
elative sattumasta sattumista
illative sattumaan sattumiin
adessive sattumalla sattumilla
ablative sattumalta sattumilta
allative sattumalle sattumille
essive sattumana sattumina
translative sattumaksi sattumiksi
instructive sattumin
abessive sattumatta sattumitta
comitative sattumineen
Possessive forms of sattuma (type koira)
possessor singular plural
1st person sattumani sattumamme
2nd person sattumasi sattumanne
3rd person sattumansa

Derived termsEdit

AnagramsEdit