English

edit

Etymology

edit

From Latin secundarius.

Noun

edit

secundarius

  1. A lay vicar.

Latin

edit

Etymology

edit

Derived from secundus (second) +‎ -ārius (adjective forming suffix).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

secundārius (feminine secundāria, neuter secundārium); first/second-declension adjective

  1. second-class, second-rate, of inferior quality

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative secundārius secundāria secundārium secundāriī secundāriae secundāria
Genitive secundāriī secundāriae secundāriī secundāriōrum secundāriārum secundāriōrum
Dative secundāriō secundāriō secundāriīs
Accusative secundārium secundāriam secundārium secundāriōs secundāriās secundāria
Ablative secundāriō secundāriā secundāriō secundāriīs
Vocative secundārie secundāria secundārium secundāriī secundāriae secundāria
edit

Descendants

edit

References

edit
  • secundarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • secundarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • secundarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • secundarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • secundarius in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016