segnior
Latin
editAdjective
editsēgnior (neuter sēgnius); third declension
Declension
editThird-declension comparative adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | sēgnior | sēgnius | sēgniōrēs | sēgniōra | |
Genitive | sēgniōris | sēgniōrum | |||
Dative | sēgniōrī | sēgniōribus | |||
Accusative | sēgniōrem | sēgnius | sēgniōrēs | sēgniōra | |
Ablative | sēgniōre | sēgniōribus | |||
Vocative | sēgnior | sēgnius | sēgniōrēs | sēgniōra |
Lombard
editEtymology
editFrom Latin senior, comparative of senex.
Noun
editsegnior
- (Old Lombard) lord
- c. 1270, Pietro de Barsegapé, Sermon divin:
- Patre Deo segnior veraxe;
- (please add an English translation of this quotation)