sellarius
Latin edit
Etymology edit
sella (“seat, couch”) + -ārius (“-er”)
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /selˈlaː.ri.us/, [s̠ɛlˈlʲäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /selˈla.ri.us/, [selˈläːrius]
Noun edit
sellārius m (genitive sellāriī or sellārī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sellārius | sellāriī |
Genitive | sellāriī sellārī1 |
sellāriōrum |
Dative | sellāriō | sellāriīs |
Accusative | sellārium | sellāriōs |
Ablative | sellāriō | sellāriīs |
Vocative | sellārī | sellāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants edit
- → English: sellary