semiacerbus
Latin
editEtymology
editFrom sēmi- + acerbus (“harsh, bitter, sour”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /seː.mi.aˈker.bus/, [s̠eːmiäˈkɛrbʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /se.mi.aˈt͡ʃer.bus/, [semiäˈt͡ʃɛrbus]
Adjective
editsēmiacerbus (feminine sēmiacerba, neuter sēmiacerbum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sēmiacerbus | sēmiacerba | sēmiacerbum | sēmiacerbī | sēmiacerbae | sēmiacerba | |
Genitive | sēmiacerbī | sēmiacerbae | sēmiacerbī | sēmiacerbōrum | sēmiacerbārum | sēmiacerbōrum | |
Dative | sēmiacerbō | sēmiacerbō | sēmiacerbīs | ||||
Accusative | sēmiacerbum | sēmiacerbam | sēmiacerbum | sēmiacerbōs | sēmiacerbās | sēmiacerba | |
Ablative | sēmiacerbō | sēmiacerbā | sēmiacerbō | sēmiacerbīs | |||
Vocative | sēmiacerbe | sēmiacerba | sēmiacerbum | sēmiacerbī | sēmiacerbae | sēmiacerba |
Descendants
edit- Italian: semiacerbo
References
edit- “semiacerbus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- semiacerbus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.