Hungarian

edit

Etymology

edit

From sír (to cry) +‎ -alom (noun-forming suffix).[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈʃirɒlom]
  • Hyphenation: si‧ra‧lom
  • Rhymes: -om

Noun

edit

siralom (plural siralmak)

  1. lament, mourning

Declension

edit
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative siralom siralmak
accusative siralmat siralmakat
dative siralomnak siralmaknak
instrumental siralommal siralmakkal
causal-final siralomért siralmakért
translative siralommá siralmakká
terminative siralomig siralmakig
essive-formal siralomként siralmakként
essive-modal
inessive siralomban siralmakban
superessive siralmon siralmakon
adessive siralomnál siralmaknál
illative siralomba siralmakba
sublative siralomra siralmakra
allative siralomhoz siralmakhoz
elative siralomból siralmakból
delative siralomról siralmakról
ablative siralomtól siralmaktól
non-attributive
possessive - singular
siralomé siralmaké
non-attributive
possessive - plural
siraloméi siralmakéi
Possessive forms of siralom
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. siralmam siralmaim
2nd person sing. siralmad siralmaid
3rd person sing. siralma siralmai
1st person plural siralmunk siralmaink
2nd person plural siralmatok siralmaitok
3rd person plural siralmuk siralmaik

Derived terms

edit
Compound words

References

edit
  1. ^ siralom in Gerstner, Károly (ed.). Új magyar etimológiai szótár. (’New Etymological Dictionary of Hungarian’). Beta version. Budapest, MTA Nyelvtudományi Intézet / Magyar Nyelvtudományi Kutatóközpont, 2011–2022. (Research Institute for Linguistics, Hungary). Language abbreviations

Further reading

edit
  • siralom in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN