skłócenie

Polish

Etymology

From skłócić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /skwuˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: skłó‧ce‧nie

Noun

skłócenie n

1. verbal noun of skłócić

Declension

Declension of skłócenie

	singular
nominative	skłócenie
genitive	skłócenia
dative	skłóceniu
accusative	skłócenie
instrumental	skłóceniem
locative	skłóceniu
vocative	skłócenie

Further reading

• skłócenie in Polish dictionaries at PWN