skojarzenie

Polish

Etymology

From skojarzyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /skɔ.jaˈʐɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: sko‧ja‧rze‧nie

Noun

skojarzenie f

1. (uncountable) verbal noun of skojarzyć
2. (countable) connotation, association, mnemonic (a thought or word most often associated with another)

   Synonym: asocjacja

Declension

Declension of skojarzenie

	singular	plural
nominative	skojarzenie	skojarzenia
genitive	skojarzenia	skojarzeń
dative	skojarzeniu	skojarzeniom
accusative	skojarzenie	skojarzenia
instrumental	skojarzeniem	skojarzeniami
locative	skojarzeniu	skojarzeniach
vocative	skojarzenie	skojarzenia

Further reading

• skojarzenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skojarzenie in Polish dictionaries at PWN