slátra

Icelandic

Etymology

From Old Norse slátra, from slátr (whence Icelandic slátur).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstlauːtra/

  Rhymes: -auːtra

Verb

slátra

1. (with dative) to slaughter, butcher (kill an animal for its meat, etc.)
2. to slaughter, butcher (kill brutally, massacre)
3. (informal) to destroy (an item)
4. (informal) finish off, consume and destroy (food, drink, beverage containers, etc.)
5. (informal, sports) massacre, kill (thoroughly defeat)

Conjugation

slátra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að slátra
supine (sagnbót)		slátrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slátrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slátra	við slátrum	present (nútíð)	ég slátri	við slátrum
	þú slátrar	þið slátrið		þú slátrir	þið slátrið
	hann, hún, það slátrar	þeir, þær, þau slátra		hann, hún, það slátri	þeir, þær, þau slátri
past (þátíð)	ég slátraði	við slátruðum	past (þátíð)	ég slátraði	við slátruðum
	þú slátraðir	þið slátruðuð		þú slátraðir	þið slátruðuð
	hann, hún, það slátraði	þeir, þær, þau slátruðu		hann, hún, það slátraði	þeir, þær, þau slátruðu
imperative (boðháttur)	slátra (þú)	slátrið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slátraðu	slátriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

slátrast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að slátrast
supine (sagnbót)		slátrast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		slátrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég slátrast	við slátrumst	present (nútíð)	ég slátrist	við slátrumst
	þú slátrast	þið slátrist		þú slátrist	þið slátrist
	hann, hún, það slátrast	þeir, þær, þau slátrast		hann, hún, það slátrist	þeir, þær, þau slátrist
past (þátíð)	ég slátraðist	við slátruðumst	past (þátíð)	ég slátraðist	við slátruðumst
	þú slátraðist	þið slátruðust		þú slátraðist	þið slátruðust
	hann, hún, það slátraðist	þeir, þær, þau slátruðust		hann, hún, það slátraðist	þeir, þær, þau slátruðust
imperative (boðháttur)	slátrast (þú)	slátrist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	slátrastu	slátristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

slátraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	slátraður	slátruð	slátrað		slátraðir	slátraðar	slátruð
accusative (þolfall)	slátraðan	slátraða	slátrað		slátraða	slátraðar	slátruð
dative (þágufall)	slátruðum	slátraðri	slátruðu		slátruðum	slátruðum	slátruðum
genitive (eignarfall)	slátraðs	slátraðrar	slátraðs		slátraðra	slátraðra	slátraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	slátraði	slátraða	slátraða		slátruðu	slátruðu	slátruðu
accusative (þolfall)	slátraða	slátruðu	slátraða		slátruðu	slátruðu	slátruðu
dative (þágufall)	slátraða	slátruðu	slátraða		slátruðu	slátruðu	slátruðu
genitive (eignarfall)	slátraða	slátruðu	slátraða		slátruðu	slátruðu	slátruðu

Noun

slátra

1. indefinite genitive plural of slátur

References

• “slátur” in: Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)