spójnia

Polish

Etymology

From spoić +‎ -nia.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspuj.ɲa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ujɲa
• Syllabification: spój‧nia

Noun

spójnia f

1. union, tie, bond, link

Declension

Declension of spójnia

	singular	plural
nominative	spójnia	spójnie
genitive	spójni	spójni
dative	spójni	spójniom
accusative	spójnię	spójnie
instrumental	spójnią	spójniami
locative	spójni	spójniach
vocative	spójnio	spójnie

Further reading

• spójnia in Polish dictionaries at PWN