sprzymierzenie

Polish

Etymology

From sprzymierzyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /spʂɨ.mjɛˈʐɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: sprzy‧mie‧rze‧nie

Noun

sprzymierzenie n

1. (obsolete, countable) alliance

   Synonyms: przymierze, związek

2. (uncountable) verbal noun of sprzymierzyć

Declension

Declension of sprzymierzenie

	singular	plural
nominative	sprzymierzenie	sprzymierzenia
genitive	sprzymierzenia	sprzymierzeń
dative	sprzymierzeniu	sprzymierzeniom
accusative	sprzymierzenie	sprzymierzenia
instrumental	sprzymierzeniem	sprzymierzeniami
locative	sprzymierzeniu	sprzymierzeniach
vocative	sprzymierzenie	sprzymierzenia

Further reading

• sprzymierzenie in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “sprzymierzenie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “sprzymierzenie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 363
• sprzymierzenie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego