sprzymierzeniec
Polish
editEtymology
editFrom sprzymierzenie + -iec.
Pronunciation
editNoun
editsprzymierzeniec m pers
Declension
editDeclension of sprzymierzeniec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | sprzymierzeniec | sprzymierzeńcy/sprzymierzeńce (deprecative) |
genitive | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
dative | sprzymierzeńcowi | sprzymierzeńcom |
accusative | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
instrumental | sprzymierzeńcem | sprzymierzeńcami |
locative | sprzymierzeńcu | sprzymierzeńcach |
vocative | sprzymierzeńcze | sprzymierzeńcy |
Further reading
edit- sprzymierzeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprzymierzeniec in Polish dictionaries at PWN