stríðr

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *strīdaz

Adjective

stríðr

1. strong, rapid
2. hard, stubborn
3. severe, unpleasant

Declension

    Strong declension of stríðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðr	stríð	strítt
accusative	stríðan	stríða	strítt
dative	stríðum	stríðri	stríðu
genitive	stríðs	stríðrar	stríðs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðir	stríðar	stríð
accusative	stríða	stríðar	stríð
dative	stríðum	stríðum	stríðum
genitive	stríðra	stríðra	stríðra

    Weak declension of stríðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	stríði	stríða	stríða
accusative	stríða	stríðu	stríða
dative	stríða	stríðu	stríða
genitive	stríða	stríðu	stríða
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðu	stríðu	stríðu
accusative	stríðu	stríðu	stríðu
dative	stríðum	stríðum	stríðum
genitive	stríðu	stríðu	stríðu

    Declension of comparative of stríðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðari	stríðari	stríðara
accusative	stríðara	stríðari	stríðara
dative	stríðara	stríðari	stríðara
genitive	stríðara	stríðari	stríðara
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðari	stríðari	stríðari
accusative	stríðari	stríðari	stríðari
dative	stríðurum	stríðurum	stríðurum
genitive	stríðari	stríðari	stríðari

    Strong declension of superlative of stríðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðastr	stríðust	stríðast
accusative	stríðastan	stríðasta	stríðast
dative	stríðustum	stríðastri	stríðustu
genitive	stríðasts	stríðastrar	stríðasts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðastir	stríðastar	stríðust
accusative	stríðasta	stríðastar	stríðust
dative	stríðustum	stríðustum	stríðustum
genitive	stríðastra	stríðastra	stríðastra

    Weak declension of superlative of stríðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðasti	stríðasta	stríðasta
accusative	stríðasta	stríðustu	stríðasta
dative	stríðasta	stríðustu	stríðasta
genitive	stríðasta	stríðustu	stríðasta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	stríðustu	stríðustu	stríðustu
accusative	stríðustu	stríðustu	stríðustu
dative	stríðustum	stríðustum	stríðustum
genitive	stríðustu	stríðustu	stríðustu

Derived terms

• stríðleikr m (“vehemence, rigour”)
• stríðliga (“with severity”)
• stríðligr (“severe, hard”)
• stríðlundaðr, stríðlyndr (“obstinate, sullen”)
• stríðlæti n (“backwardness”)
• stríðmæli n pl (“strong language”)
• stríðmæltr (“using strong language”)
• stríðviðri n (“contrary wind”)
• stríðyrði n pl (“severe language”)

Descendants

• Norwegian Nynorsk: stri, strid
• Norwegian Bokmål: stri, strid
• Swedish: strid
• Danish: strid
• Icelandic: stríð
• Middle English: strith (partly)

References

• stríðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.