strengja

Icelandic

strengja (weak verb, third-person singular past indicative strengdi, supine strengt)

strengja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að strengja
supine (sagnbót)		strengt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		strengjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég strengi	við strengjum	present (nútíð)	ég strengi	við strengjum
	þú strengir	þið strengið		þú strengir	þið strengið
	hann, hún, það strengir	þeir, þær, þau strengja		hann, hún, það strengi	þeir, þær, þau strengi

past (þátíð)	ég strengdi	við strengdum	past (þátíð)	ég strengdi	við strengdum
	þú strengdir	þið strengduð		þú strengdir	þið strengduð
	hann, hún, það strengdi	þeir, þær, þau strengdu		hann, hún, það strengdi	þeir, þær, þau strengdu

imperative (boðháttur)	streng (þú)	strengið (þið)
	strengdu	strengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

strengjast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að strengjast
supine (sagnbót)		strengst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		strengjandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég strengist	við strengjumst	present (nútíð)	ég strengist	við strengjumst
	þú strengist	þið strengist		þú strengist	þið strengist
	hann, hún, það strengist	þeir, þær, þau strengjast		hann, hún, það strengist	þeir, þær, þau strengist

past (þátíð)	ég strengdist	við strengdumst	past (þátíð)	ég strengdist	við strengdumst
	þú strengdist	þið strengdust		þú strengdist	þið strengdust
	hann, hún, það strengdist	þeir, þær, þau strengdust		hann, hún, það strengdist	þeir, þær, þau strengdust

imperative (boðháttur)	strengst (þú)	strengist (þið)
	strengstu	strengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

strengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	strengdur	strengd	strengt	strengdir	strengdar	strengd
accusative (þolfall)	strengdan	strengda	strengt	strengda	strengdar	strengd
dative (þágufall)	strengdum	strengdri	strengdu	strengdum	strengdum	strengdum
genitive (eignarfall)	strengds	strengdrar	strengds	strengdra	strengdra	strengdra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	strengdi	strengda	strengda	strengdu	strengdu	strengdu
accusative (þolfall)	strengda	strengdu	strengda	strengdu	strengdu	strengdu
dative (þágufall)	strengda	strengdu	strengda	strengdu	strengdu	strengdu
genitive (eignarfall)	strengda	strengdu	strengda	strengdu	strengdu	strengdu

strengja m