suctus
Latin
editEtymology 1
editNoun
editsūctus m (genitive sūctūs); fourth declension
- sucking, an act of sucking
Declension
editFourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sūctus | sūctūs |
Genitive | sūctūs | sūctuum |
Dative | sūctuī | sūctibus |
Accusative | sūctum | sūctūs |
Ablative | sūctū | sūctibus |
Vocative | sūctus | sūctūs |
Etymology 2
editPerfect passive participle of sūgō (“suck”).
Participle
editsūctus (feminine sūcta, neuter sūctum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sūctus | sūcta | sūctum | sūctī | sūctae | sūcta | |
Genitive | sūctī | sūctae | sūctī | sūctōrum | sūctārum | sūctōrum | |
Dative | sūctō | sūctō | sūctīs | ||||
Accusative | sūctum | sūctam | sūctum | sūctōs | sūctās | sūcta | |
Ablative | sūctō | sūctā | sūctō | sūctīs | |||
Vocative | sūcte | sūcta | sūctum | sūctī | sūctae | sūcta |
Descendants
editReferences
edit- “suctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.