surowica

Polish

Etymology

From surowy +‎ -ica.

Pronunciation

• IPA^(key): /surɔˈvit͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: su‧ro‧wi‧ca

Noun

surowica f

1. serum (liquid that separates out when blood coagulates)

   Hypernym: osocze

Declension

Declension of surowica

	singular	plural
nominative	surowica	surowice
genitive	surowicy	surowic
dative	surowicy	surowicom
accusative	surowicę	surowice
instrumental	surowicą	surowicami
locative	surowicy	surowicach
vocative	surowico	surowice

Derived terms

• surowiczy

 

Further reading

• surowica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• surowica in Polish dictionaries at PWN