surowiec

See also: Surowiec

Polish

Etymology

From surowy +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /suˈrɔ.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: su‧ro‧wiec

Noun

surowiec m inan

1. raw material, resource
2. feedstock

Declension

Declension of surowiec

	singular	plural
nominative	surowiec	surowce
genitive	surowca	surowców
dative	surowcowi	surowcom
accusative	surowiec	surowce
instrumental	surowcem	surowcami
locative	surowcu	surowcach
vocative	surowcu	surowce

Derived terms

• surowcowy

 

Related terms

• surówka

 

Further reading

• surowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• surowiec in Polish dictionaries at PWN