svekkja
Icelandic edit
Pronunciation edit
Verb edit
svekkja (weak verb, third-person singular past indicative svekkti, supine svekkt)
- (transitive, governs the accusative) to disappoint, pester, hassle, put out, upset, frustrate
- Það er hætt að sýna myndina í bíó — en svekkjandi.
- They’ve stopped showing the film in theatres — how disappointing.
- Hann er mjög svekktur.
- He’s very disappointed.
Conjugation edit
svekkja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svekkja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svekkt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svekkjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég svekki | við svekkjum | present (nútíð) |
ég svekki | við svekkjum |
| þú svekkir | þið svekkið | þú svekkir | þið svekkið | ||
| hann, hún, það svekkir | þeir, þær, þau svekkja | hann, hún, það svekki | þeir, þær, þau svekki | ||
| past (þátíð) |
ég svekkti | við svekktum | past (þátíð) |
ég svekkti | við svekktum |
| þú svekktir | þið svekktuð | þú svekktir | þið svekktuð | ||
| hann, hún, það svekkti | þeir, þær, þau svekktu | hann, hún, það svekkti | þeir, þær, þau svekktu | ||
| imperative (boðháttur) |
svekk (þú) | svekkið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svekktu | svekkiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að svekkjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svekkst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svekkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég svekkist | við svekkjumst | present (nútíð) |
ég svekkist | við svekkjumst |
| þú svekkist | þið svekkist | þú svekkist | þið svekkist | ||
| hann, hún, það svekkist | þeir, þær, þau svekkjast | hann, hún, það svekkist | þeir, þær, þau svekkist | ||
| past (þátíð) |
ég svekktist | við svekktumst | past (þátíð) |
ég svekktist | við svekktumst |
| þú svekktist | þið svekktust | þú svekktist | þið svekktust | ||
| hann, hún, það svekktist | þeir, þær, þau svekktust | hann, hún, það svekktist | þeir, þær, þau svekktust | ||
| imperative (boðháttur) |
svekkst (þú) | svekkist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svekkstu | svekkisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
svekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
svekktur | svekkt | svekkt | svekktir | svekktar | svekkt | |
| accusative (þolfall) |
svekktan | svekkta | svekkt | svekkta | svekktar | svekkt | |
| dative (þágufall) |
svekktum | svekktri | svekktu | svekktum | svekktum | svekktum | |
| genitive (eignarfall) |
svekkts | svekktrar | svekkts | svekktra | svekktra | svekktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
svekkti | svekkta | svekkta | svekktu | svekktu | svekktu | |
| accusative (þolfall) |
svekkta | svekktu | svekkta | svekktu | svekktu | svekktu | |
| dative (þágufall) |
svekkta | svekktu | svekkta | svekktu | svekktu | svekktu | |
| genitive (eignarfall) |
svekkta | svekktu | svekkta | svekktu | svekktu | svekktu | |