szansa

See also: szansą

Polish

Etymology

Borrowed from French chance. Doublet of kadencja.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂan.sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ansa
• Syllabification: szan‧sa

Noun

szansa f

1. chance, opportunity [with infinitive ‘to do what’; or with genitive ‘of what’; or with na (+ accusative) ‘for what’]

Declension

Declension of szansa

	singular	plural
nominative	szansa	szanse
genitive	szansy	szans
dative	szansie	szansom
accusative	szansę	szanse
instrumental	szansą	szansami
locative	szansie	szansach
vocative	szanso	szanse

Further reading

• szansa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szansa in Polish dictionaries at PWN