szarlatan

Polish

Etymology

Borrowed from French charlatan, from Italian ciarlatano.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʂarˈla.tan/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atan
• Syllabification: szar‧la‧tan

Noun

szarlatan m pers (female equivalent szarlatanka)

1. charlatan, quack
2. trickster, fraud

Declension

Declension of szarlatan

	singular	plural
nominative	szarlatan	szarlatani/szarlatany (deprecative)
genitive	szarlatana	szarlatanów
dative	szarlatanowi	szarlatanom
accusative	szarlatana	szarlatanów
instrumental	szarlatanem	szarlatanami
locative	szarlatanie	szarlatanach
vocative	szarlatanie	szarlatani

Derived terms

adjective

• szarlatański

 

nouns

• szarlataneria
• szarlatanizm
• szarlataństwo

 

verb

• szarlatanić

 

Further reading

• szarlatan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szarlatan in Polish dictionaries at PWN