szczątek

Polish

Etymology

Ultimately from Proto-Slavic, possibly from *jьz-čędъkъ or *ščędъkъ. By surface analysis, szczęt +‎ -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂt͡ʂɔn.tɛk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔntɛk
• Syllabification: szczą‧tek

Noun

szczątek m inan

1. remnant, remainder (leftover part of something which has been destroyed)
2. (in the plural) remains, corpse (what is left after a person (or any organism) dies)

   Synonym: zwłoki

Declension

Declension of szczątek

	singular	plural
nominative	szczątek	szczątki
genitive	szczątka	szczątków
dative	szczątkowi	szczątkom
accusative	szczątek	szczątki
instrumental	szczątkiem	szczątkami
locative	szczątku	szczątkach
vocative	szczątku	szczątki

Derived terms

adjective

• szczątkowy

 

adverb

• szczątkowo

 

Related terms

adjective

• doszczętny

 

adverbs

• do szczętu
• doszczętnie
• ze szczętem

 

Further reading

• szczątek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczątek in Polish dictionaries at PWN