szczapa

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ščapъ, *ščapa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂt͡ʂa.pa/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -apa
• Syllabification: szcza‧pa

Noun

szczapa f (diminutive szczapka)

1. log, billet (short piece of firewood)

   Synonyms: bierwiono, kloc, polano

2. (colloquial) scrag (thin or scrawny person or animal)

   Synonyms: see Thesaurus:chudzielec

Declension

Declension of szczapa

	singular	plural
nominative	szczapa	szczapy
genitive	szczapy	szczap
dative	szczapie	szczapom
accusative	szczapę	szczapy
instrumental	szczapą	szczapami
locative	szczapie	szczapach
vocative	szczapo	szczapy

Further reading

• szczapa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczapa in Polish dictionaries at PWN