kloc

See also: Kloc, KLOC, kłoć, and kłóć

Polish

Etymology

Borrowed from German Klotz, from Middle High German kloz, from Old High German kloz, from Proto-West Germanic *klott, from Proto-Indo-European *gel-.

Pronunciation

• IPA^(key): /klɔt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡s
• Syllabification: kloc

Noun

kloc m inan (diminutive klocek)

1. large tree stump
2. bughouse chess
3. balk

   Synonyms: bal, dyl

4. (vulgar) log (excrement)
   • 2019 November 15, Marlena SiwiakMarian Siwiaket al., “Pokój z widokiem na wojnę”, in Umieranie to parszywa robota, Fantazmaty, →ISBN:

     Zaśmiał się Grey, po czym z rozbrajającą swobodą wyjaśnił zebranym: – Gazety nie zabrał, bo kloca tam postawił, i tyle. Nick mógł tylko potwierdzić z przepraszającą miną. – Nie miałem takich zbytków. – Wskazał na parawan.

     Grey laughed, whereupon with disarming freedom he explained to the gathered people: "He didn't take the newspaper, because he left a log there, and that's it." Nick could only confirm with an apologetic face. "I didn't have such luxuries." He pointed at the windbreak.

Declension

Declension of kloc

	singular	plural
nominative	kloc	kloce
genitive	kloca	kloców
dative	klocowi	klocom
accusative	kloc	kloce
instrumental	klocem	klocami
locative	klocu	klocach
vocative	klocu	kloce

Further reading

• kloc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kloc in Polish dictionaries at PWN