szczudło

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German studel, stuodel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂt͡ʂud.wɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -udwɔ
• Syllabification: szczud‧ło

Noun

szczudło n

1. stilt (pole with a footrest)
2. crutch (device to assist in motion)

   Synonym: kula

Declension

Declension of szczudło

	singular	plural
nominative	szczudło	szczudła
genitive	szczudła	szczudeł
dative	szczudłu	szczudłom
accusative	szczudło	szczudła
instrumental	szczudłem	szczudłami
locative	szczudle	szczudłach
vocative	szczudło	szczudła

Derived terms

adjective

• szczudlasty

 

nouns

• szczudlarz
• szczudłak
• szczudłonogi

 

Further reading

• szczudło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szczudło in Polish dictionaries at PWN